نوید شاهد فارس : شهید امرالله شفیعی در چهارم شهریور سال 1351 در روستای جوزاربکش در خانواده ای مستضعف دیده به جهان گشود . دوران کودکی را تا شش سالگی در کنار پدر و مادر گذراند .
در هفت سالگی قدم به عرصه تحصیل نهاد و تحصیلات ابتدائی را شروع و با موفقیت به اتمام رساند. دوران راهنمایی را در مدرسه شهید بیژن کرمی جوزاربکش گذراند .
برای اولین بار در تاریخ 17مرداد سال 1366 در بسیج سپاه ممسنی ثبت نام کرد و راهی جبهه غرب شد و مأموریت 45 روزه خویش را در میاندوآب به پایان رساند و برای ادامه تحصیل وارد مجتمع شهید چمران ممسنی گردید و اما از آن جائی که به جبهه علاقه داشت با اصرار خودش و یکی از دوستانش به نام علی باز شفیعی راهی دیار جبهه گردید و به تیپ مستقل 35 امام حسن (ع) پیوست. پس از یک هفته سازماندهی در امیدیه به پایگاه پنجم شکاری وارد گردان شد .
در تاریخ 27 آبان 1365 راهی جبهه های غرب شد . پس از سازماندهی کامل در دوم آذر 1366 راهی تپه های گامر ـ گردرش برای دفع پاتکهای دشمن شد.
صبح روز سوم آذر 1366 گردان قمر بنی هاشم با دشمن م روبرو شد و در آن صبح امرالله همراه با همرزمش در تپه مقاومت کرد و سرانجام پیش از طلوع آفتاب به درجه رفیع شهادت رسید .
(متن وصیت نامه)
بسم الله رب الشهداء
و لاتحسبن الذین قتلو فى سبیل اله اموتابل احیاء عنده و بهم یرزقون
گمان نكنید آنهایى كه شهید شده اند مرده اند بلكه زنده اند و نزد پروردگارشان روزى دارند
با سلام درود به رهبر كبیر انقلاب اسلامى حضرت امام خمینى كه اسلام را زنده كرد و آبروى و حیثیت از دست رفته مسلمانان را بار دیگر به دامن قرآن اسلام باز گرداند
با سلام درود فراوان تمامى رزمندگان غیور شجاع كه خدا سرخ شهادت محمد و على را در همه زمان ادامه میدهند . با سلام درود به تمامى شهیدان صدر اسلام خصوصا شهداى روستاى جوزار بكلش. آیا كسى بخود اجازه میدهد كه با چشم خود ببیند كه مان دست بسوى اسلام و شرفشان دراز كرده و قصد نابودى او را دارد؟! نه هرگز.
من بسوى لانه با صفاى جبهه جنگ پرواز میكنم كه دشمن همین موقع خیال نكند سنگر خالى است من تا آخرین قطره خون خویش در مقابل شرق و غرب ایستاده ام و لذا اسلام و شرف خود دفاع میكنم. چون ما رزمندگان از جان و مال و هستى خود گذشته ایم و راهى دیار نور علیه ظلمت شده ایم و از اسلام خویش دفاع مى كنیم تا قرآن و اسلام از خطر بیگانگان نجات بدهیم من آمدم تا درخت خشكیده و پر بركت اسلام را آبیارى نمایم و اسلام با كشته شدن صدها جوان همانند على اكبر پایدار مانده است.
ما نباید بگذاریم اسلام با این همه ارزش و خونها از بین برود.
شما برادران نباید بعد از مرگ من نگران باشید و بگویید از دست رفته باید راه مرا ادامه بدهید باید همان راهى را كه حسین و یارانش رفتند باید به همان راه برویم
و وصیتم به پدر و مادرم این است كه نباید در مرگ نگران باشید و جامه سیاه نپوشید برایم گریه زارى نكنید مادرم نكند بعد از مرگ بنده بى تفاوت بنشینى و دنیا را بر آخرت ترجیح بدهى وصیتم به تمامى اقوام و خویشانم این است كه براى من گریه زارى نكنید و برایم سیاه نپوشید سلام حقیر را به تمامى برادارن و اقوام و خویشانم میرسانم گلى بودم نه وقت چیدنم بود جوان بودم نه وقت مردنم بود.
والسلام به امید دیدار در صحراى قیامت و دیدار با شهیدان جوزار بكش
خداحافظ امراله شفیعى
كردستان 2/9/66
درباره این سایت